میلگرد

میلگرد یا آرماتور به پروفیل فولادی با مقطع گرد توپر اطلاق می شود که به صورت میلگرد ساده یا میلگرد آجدار طی فرایند نورد گرم با استفاده از فولاد تازه تولید می شود. میلگردهای تولید شده از فولاد تازه را با حرف N و میلگردهای تولید شده از فولاد ریخته گری شده را با حرف W نشان می دهند. از میلگرد جهت جبران ضعف بتن در کشش و نیز محصور کردن بتن و سایر موارد استفاده می شود.

بتن از جمله مصالحی است که در برابر تنش های فشاری مقاومت خوبی از خود نشان می دهد؛ اما بتن نیز مانند مصالح دیگر، نقاط ضعفی دارد که از جمله مهم ترین آنها، ضعف آن در تنش های کششی است. برای جبران این ضعف، باید در قسمت هایی از مقاطع بتنی موجود در سازه، از میلگرد استفاده کرد که ترکیب این دو مصالح را اصطلاحا بتن مسلح یا بتن آرمه (reinforced concrete) می گویند. میلگردها در سایزهای مختلف و توسط روش های متنوعی با استفاده از مواد اولیه متفاوت تولید شده و به طور عمده در صنعت ساختمان سازی به کار گرفته می شوند.

انواع میلگرد از نظر خواص مکانیکی

استاندارهای تولید میلگرد و به تبع آن، طبقه بندی میلگردها بر اساس خواص مکانیکی فولادها، در هر کشوری متفاوت است.

در ایران، فولادهای میلگرد که بخش عمده آن توسط ذوب آهن اصفهان تولید می شود، منطبق بر استاندارد روسی بوده و به سه گروه زیر تقسیم می شود:

  • فولاد A1
  • فولاد A2
  • فولاد A3
  • فولاد A4

میلگرد A1

میلگرد A1(S240) که در استاندارد ملی ۳۱۳۲ با علامت ((س۲۴۰)) نمایش داده شده است، در رده نرم قرار گرفته و عمدتا شکل ظاهری ساده (بدون آج) دارد. حداقل مقاومت کششی مجاز این میلگرد ۳۶۰ مگاپاسکال و حداقل مقاومت مجاز تسلیم آن ۲۴۰ مگاپاسکال است.

میلگرد A1 به عنوان یک میلگرد شکل پذیر (ductile) شناخته شده و انجام جوشکاری و تغییر شکل در آن امکان پذیر است.

میلگرد A2

  میلگرد A2(S340) با علامت ((آج ۳۴۰)) در استاندارد ملی ۳۱۳۲، دارای حداقل مقاومت کششی مجاز ۵۰۰ مگاپاسکال و حداقل مقاومت تسلیم مجاز ۳۴۰ مگاپاسکال بوده و در رده ی نیمه سخت (نیمه خشک) قرار می گیرد. شکل ظاهری میلگرد A2 به صورت آج دار مارپیچ (فنری) است که خود به دو صورت یکنواخت و دوکی موجود است.

  مصرف عمده ی میلگرد A2 در خاموت زنی مقاطع ساخته شده در عملیات ساختمان سازی و نیز مش بندی است. توصیه می شود از جوشکاری این میلگرد پرهیز شود هرچند که در صورت لزوم، امکان جوشکاری آن وجود دارد.

میلگرد A3

  میلگرد A3(S400) که در استاندارد ملی ۳۱۳۲ آن را با علامت ((آج۴۰۰)) نشان داده اند، در رده ی سخت (خشک یا ترد) قرار گرفته و عمدتا شکل ظاهری آن آج دار جناقی به صورت یکنواخت یا دوکی است؛ شکل آج دار جناقی به این صورت است که اگر از مقطع میلگرد به آن نگاه کنیم، آج های آن به صورت ۷ و ۸ و اگر از کنار مشاهده کنیم، آج ها با زاویه ۴۵ درجه (ضربدری) هستند. حداقل مقاومت کششی مجاز میلگرد A3 برابر ۶۰۰ مگاپاسکال بوده و حداقل مقاومت تسلیم مجاز آن ۴۰۰ مگاپاسکال است.

میلگرد A4

  میلگرد A4(S500) را در استاندارد ملی ۱۳۳۲ باعلامت آج ۵۰۰ نشان می دهند. این میلگرد در رده سخت قرار گرفته و شکل ظاهری آن به صورت آج دار مرکب است. حداقل مجاز مقاومت کششی مجاز میلگرد A4، ۶۵۰ مگاپاسکال بوده و دارای حداقل مقاومت کششی مجاز برابر ۵۰۰ مگاپاسکال است. اکنون استفاده از این نوع میلگرد از میلگردهای دیگر کمتر است اما می توان انتظار داشت که استفاده از آن به مرور زمان افزایش یابد.